زهرا دوست طلبه ی من! دل نورانی ومصفایی داشت وازکلامش عطرِخدامی بارید! ومن همیشه به او غبطه می خوردم!
همین باعث شد تا من به حمل اولی وذاتی، از رفتارهایش عکس بگیرم وذهنم بشود آلبومی پرازعکس های زهرا!
وقتی عاشقانه به امام زمان(عج)سلام می داد…وقتی با آرامی وضو می گرفت وزیرلب ذکر می گفت..وقتی به موقع سخن می گفت…وقتی سکوت می کرد..نظم خاصی که داشت…همه وهمه را ذهنم ثبت می کردودریک گوشه ای ازآلبوم جایش می داد…ومن ساعت ها می نشستم آلبوم را ورق می زدم ولحظه های قشنگ این ارتباط عاشقانه با عشق(خدا) را مرور وتقلید می کردم…
درسفرزیارتی مان به قم ،بازهمه ی حواسم به زهرا بود..چادر نمازش را برداشت وگوشه ای رابرای عبادت انتخاب کرد وقلب کوچکش را به دریای بی کران معشوقش اتصال داد…
ومن ازدور یواشکی این بار به حمل شایع صناعی با دوربین شخصی خودم، از حالت خالصانه وخاضعانه ی زهرا عکس گرفتم و این بهترین عکس آلبوم من شد…
دوست من یک آیت الله بهجت است